- маҷнунбед
- [مجنون بيد]бот. навъе аз дарахти зебонамуди бед, ки шохаҳояш дарози овезон аст
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
маҷнунбед
Смотреть что такое "маҷнунбед" в других словарях:
бед — I [بيد] дарахти бесамари соядор, ки шохҳои росту дароз дошта, бештар дар лаби ҷӯй ва ҷойҳои сернам мерӯяд ва навъҳои зерини он машҳур аст: маҷнунбед, беди сурх (сурхбед), беди сиёҳ (сияҳбед), зарбед, беди сафед ва ғ. ; чун барги бед ларзидан //… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вазак — [وزک] бот. маҷнунбед, бед … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маҷнун — [مجنون] а 1. девона, ҷиннӣ 2. маҷ. ошиқи шайдо 3. лақаби Қайс – қаҳрамони достони «Лайлӣ ва Маҷнун», ошиқи Лайлӣ ◊ беди маҷнун ниг. маҷнунбед … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сурхбед — [سرخ بيد] навъе аз дарахти бед; маҷнунбед … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
